Od korijenja sapleteni čvorovi čvrsti

K'o mornar što veže za brodove svoje

Brigom i strahom koji šuplje zvuče

Bačvama tereta teškog

Bez mirisa i bez boje

Noga hiti sumracima

Zalasci sunca jedini su blagoslov

Ušuškaj dušu u tminu koja ječi

Riječima što trgaju stranice romana

U polumraku diše još samo proslov

Prekrile sve su grane

Zelenilom ljeta koje usamljeno diše

Otkucaji srca još obvezuju na udah

Prisilno ruke pokrivaju oči

Iako plaču sve tiše i tiše

Spustiše se zvijezde do betonskih staza

Razlivene u čežnji što izgara

Tijelo sljubljeno s likom u lokvi

Zagrljaj dva ljubavnika sudbinom izigrana

I krik ekstaze iz uvelih njedara